Yazıma Ramazan ayınızı kutlayarak başlamak istiyorum. Bu mübarek ayın, gereği gibi ifa edildiği taktirde ruhumuzda ve bedenimizde bizlere kazadıracağı birçok faydalar hakkında geniş bir yazı yazayım istedim. Fakat sizde takdir edersiniz ki televizyonlarda, gazetelerde ve bunlara benzer iletişim araçlarında, camilerde yeteri kadar anlam, önem ve ehemmiyeti hakkında bir çok yazılar yazılıp konuşmalar yapılıyor. Sizi sıkmamak için yanlızca kısa bir paragraf paylaşmak istiyorum:
‘‘İşte, Ramazan-ı Şerifteki oruç, hakikî ve hâlis, azametli ve genel bir şükrün anahtarıdır. Çünkü, sair vakitlerde mecburiyet altında olmayan insanların çoğu, hakikî açlık hissetmedikleri zaman, çok nimetlerin kıymetini fark edemiyor. Kuru bir parça ekmek, tok olan adamlara, hususan zengin olsa, ondaki derece-i nimet anlaşılmıyor.’
Halbuki, iftar vaktinde, o kuru ekmek, bir mü’minin nazarında çok kıymettar bir nimet-i İlâhiye olduğuna kuvve-i zâikası (tad alma duyusu) şehadet eder. Padişahtan tâ en fukaraya kadar herkes, Ramazan-ı Şerifte o nimetlerin kıymetlerini anlamakla bir manevi şükre mazhar olur.’’
Nefsin terbiye edilmesi, enaniyetin kırılması ve şu kısacık hayatımızda bizlere ebedi, sonsuz bir hayatı kazandıracağı şuurunda ve idrakinde olanların şu uzun günlerde oruç tutmaları, halleriyle zaten herkese bir çok şey anlatıyor. Asıl anlatımı onlara bırakmak gerektiğini düşünüyorum.
Değinmek istediğim başka bir konu da, bir dahaki beş sene sonra yapılacak 26 mayıs pazar günü gerçekleşecek olan seçimler. Yanlış giden şeylerin değiştirilmesi, hak ve özgürlüklerin elde edilmesi ya da elden kaybedilmemesi adına her şuurlu bireyin katılması, oyunu kullanması önemli vatandaşlık görevlerinden birisidir.
Son yıllarda hissedilir derecede artan ırkçılık, ayrımcılık, islamofobi, faşizan söylemler gelecek konusunda, özellikle çocuklarımızın geleceği konusunda herkesi kaygılandırıyordur. Devlet bütçesinin açık vermesi ve bir türlü kapatılamaması, küçük esnafa, orta ve fakir kesime yönelik kemer sıkma politikaları, vergilerin ağırlaştırılması, artan pahalılık, işsizlik ve özellikle ‘çok uluslu büyük şirketlerin’ kayırılması ve bunlara tanınan ayrıcalılar ortaya hiçte iç açıcı bir tablo çıkarmıyor. Emeklilik yaşının 67’ye çıkartılması ve sonra dahada artırılması söz konusu. Emeklilik aylığının çok düşük olması herkesin malumu. Arabalara ‘kilometre vergisi’ kapıda. Enerji faturalarının her geçen sene kabarması, maaşların düşük seviyelerde olması…
Baş örtüsü özgürlüğünün sınırlandırılması, kurban kesimine getirilen yaptırımlar… Hayatın her alanında kabul görülmek beklenirken, hala insanların başkalaştırılması, kaynaşmanın olacağı yerde ayrıştırılması ve korku verilmesi insanı rahatsız ediyor.
Demem o ki, oylarınızı vereceğiniz partiyi iyi seçin, iyi araştırın. Oyunuzu şahsa değil partiye verin. Çünkü adaylar, ana hatlarıyla parti programı ne ise onu kabul etmek ve uygulamak zorundadırlar. Bizlere faydalı olacak, çıkarlarımızı gözetecek bir partiye oylarımızı vermekte hayati önem vardır. Sonra pişman olmayalım.
Sağlıcakla kalın.
