Fransa’da yeni tip koronavirüs salgınının ilk dönemlerinde yaşanan koruyucu ekipman sıkıntısına, çalıştığı hastanede elleriyle diktiği önlüklerle çare olan gurbetçi Türk vatandaşı Safiya Kocaağa, liyakat nişanına layık görüldü.

Fransa’nın iç kesimlerinde yer alan Gueret kentindeki devlet hastanesinde temizlik personeli olarak çalışan 51 yaşındaki Kocaağa, Kovid-19 salgınının başlangıcında yaşanan koruyucu ekipman eksikliğinin giderilmesine katkı sundu.

Mesai bitiminde, sağlık personeli ve hastalar için çarşaftan elleriyle koruyucu önlük dikerek gösterdiği fedakarlık sayesinde ulusal liyakat nişanına layık görülen Kocaağa’yı, Dışişleri Bakan Yardımcısı Yavuz Selim Kıran da Twitter’dan tebrik etti.

“Eski ameliyat önlüğü ve çarşafları koruyucu önlük haline getirdik”

Safiye Kocaağa memleketi Bayburt’tan 1980’de 9,5 yaşındayken Fransa’nın Gueret kentine geldiğini belirterek sözlerine başladı.

Salgının ilk döneminde hastanedeki kısıtlı sayıda bulunan kağıttan koruyucu önlükleri yıkayıp tekrar kullandıklarını ancak bu önlüklerin de kısa sürede yırtıldığını belirten Kocaağa, şöyle konuştu:

“Mart 2020 zamanıydı. Kovid-19 burada başladığında, o zaman büyük bir ekipman kıtlığı vardı, yaşadığımız bölgede eldivenimiz yoktu, maskemiz yoktu, koruyucu önlük bulunmuyordu, getirtemiyorlardı. Çalıştığım hastanede de ihtiyaç vardı. Elimden dikiş geldiğini, yardımcı olabileceğimi söyledim. İlk önce kağıttan önlükleri dikmeye başladım. Sonra eski ameliyat gömleklerine çarşaflardan kol yaptık. Böylece koruyucu önlük haline getirdik. Bir ay boyunca dikiş işleriyle uğraştım.”

Kocaağa, saat 05.00-08.00 arası hastanedeki temizlik işini yaptığını, 08.00’den 17.00’ye kadar da birim şefinin izniyle dikiş yaptığını aktardı.

Evindeki dikiş makinesini hastaneye götürmüş

Kocaağa, yoğun bakım ünitesi ve servislere çıktığında karşılaştığı manzaradan çok etkilendiğini vurgulayarak, yardım etmeye o anda karar verdiğini dile getirdi.

“Hastaları o halde görünce rikkatime dokundu. Şefime ‘Elimden dikiş geliyor, yapabilirim’ diye teklif ettim. İlk başta bir tane denedim. Müdüre gösterdiler daha sonra onay geldi. Onay geldikten sonra evdeki dikiş makinesini götürdüm dikmeye başladık.” diyen Kocaağa, dikiş bilen bir iş arkadaşıyla bir ayda 800 koruyucu önlük diktiklerini söyledi.

Kocaağa, ihtiyacın acil olması nedeniyle hafta sonları da hastaneye gelerek neredeyse hiç dinlenmeden bu işe yoğunlaştığını belirtti.
“Ben çalışırken bir gün hastane müdürümüz geldi, ‘Burada yasa dışı dikiş atölyesi kurmuşsunuz kontrole geldim’ diyerek bize takıldı.” diyen Kocaağa, liyakat nişanı ile taçlanan gayretini yetkili makamlara müdürünün iletmiş olabileceğini kaydetti.