SELİM’E

Bilindiği üzere 3 aralık salı günü Dünya Engelliler Günüydü. Ya da bir çoğumuzun bilmediği gibi demek daha doğru olur. Her ne kadar bazıları için sıradan bir gün de olsa, bir kenarda köşede bu günü unutmayan duyarlı insanlar da vardı, günün anlam ve önemini fotoğraf veya mesajla hatırlatan üç beş kişi…

Insanlar iki gruba mı ayrılır, engelliler ve engelli olmayanlar diye? Eğer öyleyse bizi birbirimizden ayrı kılan ne? Umursamadığımız, kafa yormadığımız ve cevabını bilmediğimiz sorular. Halbuki herşey o kadar net ki…

Evet, insanlar ikiye ayrılır engelliler ve engelli olmayanlar diye. Engelli insanlar kategorisine kimler mi girer; katiller, gücü anca kadına yetip eşlerini dövenler ve sövenler, eşkiyalar, ‘kiz okumaz!’ deyip okula göndermeyenler, çocuk yaşta evlatlarını evlendirenler, kan davasını 21. yüzyıla kadar taşıyanlar, insan satanlar, kötü yola itenler, hayırsız evlatlar,…

Engelli olmayanlar ise fiziksel veya zihinsel bir sorunu nedeniyle hareketleri, fonksiyonları, duyuları kısıtlı veya sağlıklı olması fark etmeksizin hayatta soyut ya da somut hiç bir engel tanımayan ve kalpten özürlü olmayan kişilerdir.

Mühim olan bize sunulan nimetleri; aklı, eli, gözü, dili, ayağı,… doğru şekilde kullanabilmektir. Asıl özürlülük biz bunları doğru şekilde kullanmazsak ve insanlığımızı unutursak başlar. Yani, üzünülmesi gerekilen şey fiziki veya zihinsel eksiklik değildir. Aksine, sağlıklı olup insanî yönden kusurlu olmaktır. Mesele engelli olmayan engellilerdir!

Öyleyse gelin engelleri aşalım!

Geçmiş gününüz kutlu olsun canım kuzenim Selim ve diğerleri… Bilin ki ‘siz’ bizden daha sağlıklısınız, belki zihinsel ve fiziksel değil ama ruhen…

Unutmayın, birbirini seven insanlar için engel tatlı bir tebessümden ibarettir.