Anılarla yaşamak

Anı yaşarken insan hiç düşünmüyor anıları hafızama saklayayım diye. Kendiliğinden yerleşiyorlar sanırım hafızamızın kuytu köşelerine. Sonra bir gün ansızın geçmişimiz gözümüzde bir bir canlanıyor. Hafızanın kayıp köşelerinden yolunu bulup, alıp uzaklara götürüyor insanı. Bulunduğun zaman ve geçmiş zaman harmanlanıyor birden ve hayal ile gerçek karışıyor birden bire. Şahit isimli şiirimi öyle anlara hitaben yazmıştım.

Şahit

Sessiz şahitler
Seni en iyi bilen

Yürüdüğümüz yollar
Gördüğümüz ağaçlar

Beton yığını evler
Renkli trafik lambaları

Sessiz şahitler
Seni en iyi tanıyan

Kapalı panjurlar
Gece gölgeleri

Ölmeyen melodiler
Sigara dumanı

***

Mutluluğumuz vardı bizim. Sabahlarımız vardı, hiç bitmeyen. Akşamlarımız vardı bizim.
Çay saatlerimiz
Yemek saatimiz
Kahve molamız
Gülüşlerimiz vardı bizim
Bakışlarımız birbirimize
Kelimesiz sohbetlerimiz vardı
Aşkımız vardı bizim
Anılarımız vardı bizim
Yıllarca biriktirdiğimiz anılarımız,
Sonsuz sandığımız anlarımız vardı
Biz vardık!

Bir zamanlar, bir biz vardı, şimdilerde akşamlar var. Sabahlar da var haliyle. Anılarım var benim. Var, hepsi var aslında. Sabahları aklıma gelenler var. Bir de akşamüstü hava kararınca aklıma gelen anılarım var benim. Ne mutluyduk ama biz. Bazen tartışmalarımız, aynı fikirde olmadığımız konularımız olsa da zevklerimiz bazen uç noktada olsa da aşkımıza yenik düşerdi olumsuzluklar. Etkileyemezdi sevgimizi. Sarsamazdı saygımızı. Yitiremezdi birbirimize olan güveni… Hep güzeldi bakışlarımız… Mutluydu an be an yaşantımız. Güçlüydü aşkımız, dayanıklıydı… Hiç bitmeyecek gibiydi yaşadıklarımız! Bir gün öncesi, öncede kalırdı, günü hep anında yaşardık. Hiç geri dönüp bakmazdık. Yarına odaklıydı bakışlarımız. Yeni umutlara, yeni beklentilere, güzelliklere odaklıydık hep.

Ama ne kadar geçen gün geride kaldı desek de o anı yaşadığımda aklıma gizlice kazınmıştı demek o anılar. Şimdilerde hiç aklımdan çıkmıyor, her akşam aynı zamanlarda canlanıyor hatıralar. Karanlığın bir anısı var, güneşin bir anısı. Yeşilin bir ayrı, mavinin bir başka anısı…

Bir sigara dumanında yatar mı bin hikaye? Sokak lambaları olur mu şahidin? Bir gömleğin çizgisi başka gömlekte neleri anlatır, canlandırır bilir misin? Bir hareket, bir duruş, bir gülüş neleri canlandırır bilir misin?

Bıraktığın o hatıranın

Bir kelimesinde seni hatırladı
Bir an kokusunda seni duydum
Bir hareketinde seni yakaladım
Gözlerini senin gibi açtı
Dudaklarımı senin gibi süzdü
Kafasını senin gibi bir yana yaslayıp
bana öyle senin gibi baktı
Bana ne kadar yakınsın bıraktığın hatıranla
Her zaman buradasın
Benim yanımdasın.

Nerkiz Şahin